Strapatsky Ensemble zet Podium Nicolaaskerk op z’n kop
Vier mannen, allen hun sporen reeds ruim verdiend in de jazz, pop en wereldmuziek, lieten ons afgelopen 29 oktober in de Nicolaaskekerk in Kloosterburen kennis maken met hun muziekmakerij, zoals ze het zelf gekscherend noemen. Wie de kans krijgt om dit ensemble een keer live te aanschouwen moet die kans zeker grijpen.
Het ensemble bestaat uit:
Rob Vlaar: accordeonist en sopraansaxofonist. Hij speelde onder andere bij theatergezelschap Dogtroep en bij De Simpele Zielen – ‘de kleinste fanfare van Nederland’.
Tjitze Vogel: contrabassist, tubaïst, componist en bandleider in de jazz en geïmproviseerde muziek. Zijn muziek is een mengsel van jazz en wereldmuziek.
Louis Godschalk: postbode en componist met een passie voor djembé en slagwerk.
Hans van Dorp: aanvoerder van de groep en bouwer van samenspeelinstrumenten.
De instrumenten namen bijna de hele kerkvloer in beslag. Het publiek op de eerste rij zat er met de neus bovenop en kon zich uitgebreid vergapen aan de wonderlijke apparaten, kunstwerken op zich, die op enkele decimeters van hun plek waren opgesteld. Zo stond er behalve een minidrumstel, een cajon en een grote contrabas ook een cementkuip gevuld met water en een plant, omringd door gekleurde rioolpijpen, een zogenaamd ‘waterorgel’. De nieuwsgierigheid naar wat voor geluid er uit het apparaat zou komen werd danig geprikkeld. Met veel humor en muzikaliteit zweepten de mannen het publiek in een volgepakt Podium Nicolaaskerk op.
Op een enorme door Van Dorp zelf gebouwde marimba, het beste omschreven als een grote ronde xylofoon, speelden de vier mannen, al dansend om het instrument heen, een aantal vlotte nummers. Maar niet alleen als zodanig herkenbare instrumenten werden bespeeld. Ook een bistrosetje, de wijnglazen die er op stonden en zelfs de tribune van de kerk werden gebruikt om muziek mee te maken.
Het spektakelstuk van de middag was de kalimba, een gigantische ‘vinger- of duimpiano’ in de vorm van een slakkenhuis, die met touwen opgehangen was aan het plafond van de kerk. Godschalk bespeelde een van de touwen met een Engelse sleutel, waarbij het slakkenhuis fungeerde als klankkast. Al met al een zeer bijzondere ervaring die de mannen een staande ovatie bezorgde. Het publiek, kinderlijk blij dat ze overal aan mochten zitten, bleef nog een poosje hangen om, onder toeziend oog van Van Dorp, de instrumenten zelf uit te proberen en te bespelen.